Książki

Romanse, super!

Heh, odkopię temacik, bo wiem, że tutaj prócz mnie są fani Harry'ego Portiera hehe. Tzn Pottera, tylko taki mały żarcik. Otóż snił mi się dziwny sen. W moim śnie było napisane, że w 6 części zginie Ron, Hermiona i nie wiem skąd się wzią mój kolega ze szkoły hehe. Wiadomo, że 6 część już jest. A zakończenie w siódemce bedzie takie, że jeżeli Harry wygra z Voldemortem, to wyjedzie do Włoch a on utraci swą moc. Zabawny sen prawda? Oczywiście śmieję się z tego, bo to oczywiście brednie hehe. Niezłe co?

Sen suuper, oby tylko nie był prawdą. Lubię pottera ale też nie zbzikowałam kompletnie na jego punkcie, Bloga o nim jeszcze nia założyłam i mam nadzieje że tego nie zrobię.
Szóstą cześć uważam za denną bo odeszła od tego co było w pierwszych pięciu częściach, ale szanuję twoje zdanie. Jakiego typu te romanse czytacie?? Fajne są??

Wiesz, szóstej części nawet nieczytałem, ale już wystarczy się przysłuchać kilku dziewczynom jakto biegają po szkole i mówią:
Jaaaaa, normalnie niemogę. Dumbledore zginą hlip, hlip. To normalne? Dla tego mówiłem, że w szóstej się coś dzieje. Co nieznaczy, że inne też są do bani.

Oh nie , tylko nie Narni !!!!!

A Pottera czytałam do 4 części potem uznałam że to dziecinada heh:/

A co do książek to wole psychologiczne,takie co analizują czlowieka od środka.Myśli.Uczucia.

Jednak teraz czytam podręcznik HTML i gazety komputerowe (cóż za literatura).
Ale jakbym miała coś polecić to jest to "Życie Pi" Yanna Martela.

Cudownie że ktos założyl ten temat.

Polecam Hobbita, też jest super.

Czytałam Dwie wieże.
Dzięki nie skorzystam

Dwie wierze, to jest Władca pierścieni a ja mówię o Hobbicie.

Wiem ale to jeden i ten sam grzyb.

Niech bedzie.

Ja nie mam narazie czasu na czytanie czegoś dobrego, bo mam tak nawalone lektur, że nie mam czasu na nic innego. A do tego jeszcze przygotowanie do matury, prezentacja korki. A tak bym sobie poczytała choćby wladce pierścieni.

Wiecie co, słyszałem, że jest taka książka Shrek, czy to prawda?

Jest

autor: William Steig
tytuł: Shrek

Opis
Jego matka była szkaradna i szkaradny był jego ojciec, ale Shrek był szkaradniejszy niż oboje razem wzięci. Nim nauczył się chodzić, pluł już żywym ogniem na sto metrów i potrafił puszczać dym z uszu. Samym spojrzeniem zmuszał do posłuchu bagienne gady, a jeśli znalazł się wąż dość głupi, by go ukąsić, natychmiast dostawał konwulsji i padał trupem.
Któregoś dnia jego rodzice doszli do wniosku, że czas najwyższy, by ich kochane maleństwo wyruszyło w świat, aby odcisnąć na nim swoje niszczycielskie piętno, i nie zwlekając, wykopali go z domu. I tak właśnie Shrek opuścił czarną dziurę, w której się wylągł.
Wędrował sobie drogą, racząc okolicę odrażającym fetorem. Był zachwycony, widząc, jak kwiaty skręcają się od smrodu, a drzewa rozchylają na boki, żeby go przepuścić.

Trochę obrzydliwa ta książka

No, rzeczywiście. Panie Shrek, dbajmy o higienę hehe.